تأثیر صمغ کندر بر تمایز سلول‌های عصبی مشتق شده از سلول‌های بنیادی مغز استخوان موش

مقدمه: سیستم عصبی مرکزی دارای ظرفیت محدودی برای احیای نورون‌های آسیب دیده است. فقدان درمان مناسب برای بیماری های نورودژنراتیو، بار مالی بزرگی را بر جامعه تحمیل کرده است. سلولهای بنیادی قادر به خود تکثیری بوده و در شرایط مناسب می توانند به انواع سلولهای بالغ تمایز یابند. خواص شیمیایی برخی گیاهان، بر سرعت رشد و تکثیر سلولی اثر می‌گذارد. مطالعات قبلی نشان داده اند که گیاه کندر در تشکیل خارهای دندریتی و ترمیم نورونها نقش دارد. در این مطالعه، تأثیر عصاره کندر بر تمایز سلولهای بنیادی مغز استخوان (BMSCs) به نورون بررسی شده است. مواد وروش‌ها: سلول‌های بنیادی مغز استخوان موش در محیط کشت DMEM حاوی 10% سرم،  FGF2 و EGF کشت داده شدند. عصاره کندر با سه غلظت %5  و %10 و %20 به محیط های کشت اضافه و بمنظور ارزیابی عوامل مورفولوژیکی، تکثیر و تمایز، از مشاهدات میکروسکوپیک، تست MTT و آزمایش ایمونوسیتوشیمی استفاده شد. نتایج: مشاهدات میکروسکوپی و آزمایش بقای سلولی نشان داد که عصاره کندر با غلظت  5٪  سمیتی بر سلول‌های BMSCs ندارد. نتایج ایمونوسیتوشیمی نشان می دهد که عصاره 5٪ عصاره کندر در محیط نوروژنیک می تواند تمایز BMSC ها را به سلول های نورون مانند افزایش دهد. با این وجود، زمانی که عصاره کندر 10٪ و 20٪ به محیط کشت افزوده شد، چنین افزایشی در گروه های تحت تیمار مشاهده نشد. نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که استفاده از عصاره 5٪ کندر در محیط کشت سلولی تاثیر مطلوبی بر تمایز سلول‌های بنیادی مغز استخوان به نورون دارد.